மாற்றான்

எந்த நேரத்தில் இந்த வருஷம் வரப் போகும் பெரிய படமெல்லாம் ஓடாது   போலருக்கே என்று சொன்னேனோ தெரியவில்லை. வரிசையாய் வரும் எல்லா பெரிய படங்களும் சொல்லிக் கொள்ளூம்படியாகவே இல்லாமல் இருக்க, என் வாக்கை மாற்றானாவது மாற்றுமா? என்று எதிர்பார்த்தால் கொடுத்த வாக்கை மாற்றாது இந்த மாற்றான் என்றிருக்கிறார்கள்.

ஒட்டிப்பிறந்த இரட்டையர்கள். காரணம் ஜெனிட்டிக் சயிண்டிஸ்டான அப்பாவின் சோதனை. அப்பாவின் பால்பவுடர் கம்பெனியின் அசுர வளர்ச்சி. அதன் பின்னணியில் பல ரகசியங்கள். அதனால் ஒட்டிப்பிறந்த இரட்டையர்களுக்கு ப்ரச்சனை. பின்பு என்ன ஆனது என்று நான்கு வரியில் எழுதிவிடக்கூடிய கதைதான்.

ஒட்டிப் பிறந்த இரட்டையர்களாய் சூர்யா. இரண்டு பேரின் மேனரிசங்கள், பாடிலேங்குவேஜ், டயலாக் டெலிவரி போன்றவற்றில் மிகவும் மெனக்கெட்டிருக்கிறார். குறிப்பாய் இடைவேளைக்கு முன்பு வரும் எம்.ஜி.எம் சண்டைக் காட்சிகளிலும், இரு சூர்யாவிற்குமிடையே வரும் சண்டைக் காட்சிகளிலும் சுவாரஸ்யம். மற்றபடி பெரிதாய் பாராட்டும் அளவிற்கு இவரது நடிப்பில் ஏதும் புதுமையில்லை. வழக்கம் போன்ற அவரது உழைப்பு மட்டுமே மிச்சம்.

காஜல் அகர்வால் நன்றாக மொழு மொழுவென இருக்கிறார். பெரிய கண்களுடன் இரண்டு சூர்யாவையும் விழுங்கி விடுவது போல பார்க்கிறார். பல மொழிகளில் பேசுகிறார். எந்த நாட்டுக்கு போனாலும் அங்கே அவருக்கு ஒரு நண்பர் இருக்கிறார். ரெண்டு சூர்யாவில் ஒருத்தர் போன பிறகு இன்னொருத்தரை கதையில் காதலிக்க சொல்லியிருப்பதால் காதலிக்கிறார். இவரை விட இவருக்கு குரல் கொடுத்திருக்கும் சின்மயிக்கு பல மொழிகள் அத்துப்படி என்பதால் அவரின் குரல் படம் நெடுக நன்றாக நடித்திருக்கிறது.

படத்தில் கிட்டத்தட்ட முழு நேர நெகட்டிவ் கேரக்டராக வரும் சூர்யாவின் அப்பா சச்சின் கண்டேல்கரின் திரைமொழியை விட அவருக்கு பின்னணி குரல் கொடுத்திருக்கும் குமார் நடராஜனின் நடிப்பு அருமை. பல இடங்களில் அவரது மொக்கை இந்தியில் தன் அகலக் கண்களை விரித்து அவர் சமாளித்திருக்கும் இடங்களில் எல்லாம் பின்னணிக்குரல் அபாரம்.

ஒளிப்பதிவு செளந்தர்ராஜன். இந்தியாவில் முதல் முறையாய் பெர்பாமென்ஸ் கேப்சரிங்  எனும் டெக்னாலஜியை பயன்படுத்தியிருக்கிறார்கள். நார்வேவில் வரும் பாடல் காட்சிகளில் நம்மை ரசிக்க வைக்கிறார். இடைவேளைக்கு முன் வரும் எம்.ஜி.எம் சண்டைக்காட்சிகளில் இவரது ஒளிப்பதிவும், EFX காரர்களின் உழைப்பும், எடிட்டர் ஆண்டனியின் ட்ரிம்மிங்கும் அபாரம். ஆனால் சில பல காட்சிகளில் அவுட் ஆஃப் போகஸில் இருப்பதை ஏன் கவனிக்காமல் விட்டார்கள் என்று தெரியவில்லை.

கால் முளைத்த பூவே, நாணி கோணி ஆகிய பாடல்கள் கேட்கும் படியாய் இருந்தாலும், கோ அளவிற்கு ஹிட்டடிக்காததால் ஹாரிஸ் இந்த முறை மறுக்கா, மறுக்கா கேட்டாலும் ஒர்க்கவுட் ஆகவில்லை என்பதும், தனக்கும் பின்னணியிசைக்கும் ஏதும் சம்பந்தமில்லை என்பதை ஏழாம் அறிவிலேயே நிருபித்தவர், இரண்டாவது பாதியில் வரும் சேசிங் சீன்களில் வரும் பின்னணி இசையே அதற்குச் சான்று.

வசனம் சுபா. ஆங்காங்கே ஒரிரு இடங்களில் பளிச். மற்றபடி கதை திரைக்கதையில் தான் இவர்களின் உழைப்பு தெரிகிறது. கதை திரைக்கதை எழுதி இயக்கியவர் கே.வி.ஆனந்த்.  வழக்கமாய் இவரது முந்தையப் படங்களில் எல்லாம் பெரிதாய் கதை இருப்பதாய் சொல்ல முடியாவிட்டாலும்,  குட்டிக் குட்டியாய் நிறைய காட்சிகளை திரைக்கதையில் நுழைத்து ஏதோ பெரிதாய் இருப்பதைப் போல காட்டுவதில் வல்லவர். அயனில் செயல்படுத்த அரம்பித்து, கோவில் அதை வெற்றி பார்முலாவாக்கி, மாற்றானில் அதை மேலும் உறுதிப் படுத்துகிறார். குறிப்பாக, ஜெனட்டிக் சயன்ஸ் மூலம் குழந்தை பிறப்பது, அவர்கள் இரட்டையர்களாக பிறப்பதில் ஆரம்பித்து, விமலன், அகிலனின் வளர்ச்சி, இதனிடையே அவர்களின் அப்பா சச்சினின் வாழ்க்கை, அதில் அவரின் தற்கொலை முயற்சி, பின்பு அவரின் வெற்றி என்பதை எல்லாம் படம்  ஆரம்பித்த  பத்து நிமிஷத்தில் பரபர மாண்டேஜ் ஷாட்களாகவே சொல்லியிருப்பது அபாரம்.

இரண்டு சூர்யாவை வைத்துக் கொண்டு பாரில் டான்ஸ் ஆடும் காட்சி, ஆங்காங்கே கலீல் ஜிப்ரான், பாரதி என்று ஜல்லியடிப்பது எல்லாம் சுபாவின் இன்ப்ளூயன்ஸாகத் தெரிகிறது.  பரபர பத்து நிமிடங்களுக்கு பிறகு திடீரென தொய்வடையும் திரைக்கதை இடைவேளைக்கு முன் இருபது நிமிடங்கள் தீயாய் பரபரக்கிறது. குறிப்பாக விமலன், அகிலன் இருவரும் சேர்ந்து போடும் அந்த நீளமான சண்டைக் காட்சி.  அதற்கு பிறகு வழக்கம் போல ஒரு சூர்யாவை வைத்துக் கொண்டு தன் அப்பா கம்பெனி ப்ராடெக்டான எனர்ஜியானில் இருக்கும் ரகசியத்தை கண்டுபிடிக்க நாடு நாடாக சென்று தேடுவது, இரண்டாவது சூர்யாவிற்கும், காஜலுக்குமிடையே ஆன காதல் என்று படத்தில் அவர்கள் அலைவது போலவே திரைகக்தையும் தாறுமாறாக அலைகிறது.

ஒட்டிப் பிறந்த இரட்டையர்களை வைத்து ஒரு அற்புதமான காதல் கதையை  கொடுக்க முடியும். சரி அதையாவது யாரும் முயற்சி செய்யவில்லை. அட்லீஸ்ட் இந்த படத்தில் சாப்ட்டான அகிலனை காதலிக்கும் காஜல் அவர் இறந்தவுடன் ஏதோ அந்த சூர்யா இல்லைனன இந்த சூர்யா என்பது போல ஒரே காட்சியில் சூர்யா இடுப்பில் கை வைத்தவுடன், எதையோ முழுகியது போல முகத்தை வைத்துக் கொண்டு அவரின் தோளில் காஜல் கை போட்டு காதலிக்க ஆரம்பிப்பது எல்லாம் படு அபத்தம். உங்களுக்கு என்னடா பாட்டு பாட ஒரு ஹீரோயின் வேண்டும் அவ்வளவுதானே? என்று நம்மை கேட்பது போல இருக்கிறது. அயனில் சொந்த தங்கையையே அயிட்டம் என்று சொல்லி காமெடி செய்ததை ஏற்று ஹிட்டடித்தால் இது போதும் என்று விட்டு விட்டார் போல.

இரண்டாவது பாதியில் பால் பவுடரின் பின்னணியில் இருக்கும் ரகசியத்தை  தேடியலையும் போது சொல்லப்படும் சப் ப்ளாட்டுகளான 35 அத்லெட்டுகளின் மரணம் போன்ற விஷயங்கள் தமிழ் சினிமாவில் புதுசு என்று நினைத்து செய்திருந்தாலும், எல்லாமே எதிர்ப்பார்த்த திருப்பத்தையே தருகிறது.  அதிலும் ராணுவ அதிகாரியிடம் சூர்யா மாட்டிக் கொண்டு அவரிடமிருந்து தப்பிப்பதாய் காட்டப்படும் காட்சிகளும், பசூக்காவால் சுடப்படும் காட்சிகள் எலலாம் படு இழுவை. என்ன தான் சேஸிங், இன்வெஸ்டிகேட்டிவ் காட்சிகள்  பரபர எடிட்டிங் என்று  மெனக்கெட்டிருந்தாலும், படத்தின் வில்லன் யார் என்று முதல் பாதியிலேயே தெரிந்துவிட்டதால் பக்கத்தில் இருக்கும் வில்லனை விஜயகாந்த் பெஞ்ச், டேபிள், சுவர், விட்டம் எல்லாம் பறந்து அடிப்பது போல எதுக்கு இவ்வளவு தூரம் இழுக்கணும் என்ற கேள்வி நமக்குள் எழுகிறது.

படம் நெடுக லாஜிக் மிஸ்டேக்குகள் கொட்டிக் கிடக்கிறது. இதய மாற்று அறுவை சிகிச்சை செய்த ஒருவன் இந்த ஓட்டம் ஓடுவது எல்லாம் சிரிப்பாக இருக்கிறது. ரஷ்ய அதிகாரிகளின் காட்சிகள் எல்லாம் அபத்த லாஜிக் மீறல்களின் உச்சம்.  குஜராத்தில் விழாவில் கலந்து கொள்ள தமிழ்நாட்டு ரிஜிஸ்ட்ரேஷன் வண்டி இருப்பது, ஊர் ஊராய் அவர் அலைவது. பத்து பேரின் விந்தணுக்களிலிருந்து பிறந்தவர்கள்தான் அமலன் விமலன் என்று தெரியப்படும் அந்த குகை காட்சி எல்லாம் இழுவையின் உச்சம்.  ஆங்காங்கே சிற்சில சுவாரஸ்ய முடிச்சுக்கள் முதல் பாதியின் கடைசி இருபது நிமிடம். இரண்டாவது பாதியில் ஆரம்ப பத்து நிமிடங்களைத் தவிர, மற்றவைகள் எல்லாம் அயர்சியாய்த்தான் இருக்கிறது. விமலன், அமலனுக்கு சட்டை போட ஜிப் வைத்த டிசைனை யோசித்த அளவிற்கு இன்னும் கொஞ்சமேனும் யோசித்திருக்கலாம்.
கேபிள் சங்கர்