கும்பகோணம் டூ சென்னை

நேற்று மதியம் கும்பகோணம் டூ சென்னை மதிய பஸ். ரதி மீனாவின் ஸ்லீப்பர் கம் சீட் பஸ். 600 சொச்சம் டிக்கெட். மனசுக்கு கஷ்டமாய் தான் இருந்தது. பஸ்ஸுக்காக காத்திருந்த நேரத்தில் ஒரே கூட்டமாய் கல்லூரி பெண்கள் வர, அனைவரும் அதே பஸ்ஸுக்கு என்று தெரிந்த போது 600 சொச்சம் கஷ்டமாய் இல்லை. வண்டி ஏறி லோயர் பர்த்தில் செட்டிலாவதற்குள் “ஏய்.. நீ இங்க வாடி. நான் அங்க போறேன். அய்யோ.. ஆ.. எப்படி ஏறுறது? ம்ம்.. தனியா வா சொல்லித் தரேன்” என்று கூச்சலும் குழப்பமுமாய் களேபரமாய் இருந்தது.

இன்னொரு மஞ்சள் சூடிதார் அணிந்திருந்த மித வயது பெண் இவர்களின் அத்தனை களேபரக் கூச்சல்களையும் பார்த்து மெல்லிய சிரிப்பை உதிர்த்தபடி இருந்தாள். பக்கத்து சீட்டில் ஒருவர் வண்டியேறி அடுத்த செகண்ட் தன் ஸ்லீப்பரில் ஏறி படுத்த மாத்திரத்தில் லேசான குரட்டை விட ஆரம்பித்தார். இந்த பெண்கள் கும்பலில் தன் தாயோடு வந்திருந்த பெண் மட்டும் மிக அடக்க ஒடுக்கமாய் அம்மா பக்கத்தில் உட்கார்ந்தபடி, திரும்பித் திரும்பி தோழிகளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

ஸ்லீக்காய் ஜீனும், கருப்பு டீ சர்டும் போட்ட இளம் பெண் மூக்கருகில் கர்சீப்பை வைத்தபடி இருந்தாள். அவளருகில் இருந்த பையில் டிபிக்கல் தமிழ் பெண் பெயரோடு சென்னை டூ தோஹா என்று எழுதியிருந்தது. அவளுக்கு போன் வந்த மாத்திரத்தில் கடகடவென முகத்தில் வைத்த கர்சீப்பை எடுக்காமல் வண்டியை விட்டு இறங்கியவள், வண்டியின் வாசலருகே காத்திருந்த வயதான பெரியவரின் கைகளை பிடித்து மிகமிக் மெல்லிய குரலில் பேசிக் கொண்டிருந்தாள். அவளது கைபிடியில் அதீத பாசமிருந்ததாய் பட்டது எனக்கு. பெரியவர் மிகவும் அடிப்பட்டவராய், சோகமாய் இருந்தார். கிளம்பும் போது இரண்டு கைகளை ஒரு சேர பற்றி இறுக்கமாய் பிடித்துவிட்டு, திரும்பிப் பார்க்காமல் வண்டியேறினாள். பெரியவர் வண்டியை சிறிது நேரம் உற்றுப் பார்த்துவிட்டு, கிளம்பினார். அவளுடன் அவளுக்கு ரொம்பவுமே சம்பந்தப்படாத உருவத்தில் இன் செய்யப்பட்ட பேண்ட் சட்டையுடன் மாமா களையுடன் அமர்ந்திருந்தான். ஏனோ அவள் அவனுடம் பேசவேயில்லை. திண்டிவனத்துக்கு முன் காப்பிக்கடையில் நிறுத்திய போது அவள் காப்பி குடித்துவிட்டு, கடை வாசலில் தூறலில் நின்றபடி தூரத்து பார்வை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். சிறிது நேரம் அவளுடன் நின்றுவிட்டு, அவளிடமிருந்து எந்தவிதமான மாறுதலும் இல்லாததால், அவர் பஸ் ஏறி அமர்ந்துவிட்டார். பஸ் டிரைவர் வரும் வரை அதே தூரத்து பார்வையோடு இருந்தாள். சென்னையில் மீனம்பாக்கம் ஸ்டாப்பில் வண்டியை விட்டு இறங்கும் போது அவள் பின்னாடியே அந்த இன் செய்யப்பட்ட மனிதரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் பேசாமலேயே போனார்கள்.

ரயில், பஸ்களில் தூக்கம் வராமல் பாட்டு கேட்பவர்கள் தயவு செய்து ஹெட் போன் எடுத்து வரவும். இல்லாவிட்டால் படு கொடுமையாய் இருக்கிறது. அவர்களுக்கு சின்னதாய் வைத்துக் கொண்டு கேட்பதாய் தெரியும். ஆனால் பஸ்ஸில் பயண அமைதியில் ஒலிபெருக்கியை விட கொடுமையாய் ஒலி டிஸ்ட்ரப் செய்கிறது. பாடல் தெரிவுகள் பல சமயங்களில் படு கொடுமை. நேற்று மொத்தம் எட்டு பாட்டுக்கள் எதையும் நான் கேட்டதேயில்லை. தேடி ஆளை கண்டுபிடித்து ஆஃப் செய்ய சொல்லிவிட்டுத்தான் மறு வேலை பார்த்தேன்.

கல்லூரி பெண்கள் ஒரு கட்டத்தில் என் பெட்டின் மேற்பெட்டில் கூட்டம் சேர ஆரம்பித்தார்கள். ஒரே பெட்டில் ஏழெட்டு பெண்கள். தொடர்ந்து சத்தமாய், ரகசியமாய், குசுகுசுவென, சினிமா, அவன், இவன், போன், வாத்தியார், ஜொள்ளு, அவ ரொம்ப சீன் போடுறவ, அவளும் அவ ட்ரெஸும், அவனோட அவளுக்கு மேட்டர் ஆயிருச்சு. என் கிட்ட சொன்னா. ஏய்.. சத்தமா பேசாத .... அம்மா இருக்காங்க. இங்க பேசுறது அங்க எப்படீடீ கேட்கும்?. அப்படியே கேட்டாலும் அவங்க காலத்துல இதெல்லாம் பண்ணாமய இருந்திருப்பாங்க?

இவர்கள் பேச்சுக்கு நடுவே அரை மணிக்கொரு தரம் ரெண்டு மூன்று பெண்களுக்கு போன் வந்து கொண்டேயிருந்தது. “ஏய் ஆருடி?” என்ற கேள்வி போன் வந்த பெண்களிடம் கேட்கப்பட்டுக் கொண்டேயிருக்க, பெண்கள் “நான் அப்புறம் பேசுறேன் வை” என்று கடுப்படுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

ஒரு கட்டத்தில் இவர்களின் பேச்சின் சுவாரஸ்யம் குறைந்து ஜீ5யில் சன்னிலியோனின் வாழ்க்கை வரலாறு பார்க்க போய்விட்டேன். இறங்குமிடம் வந்த போது கூட்டமாய் பெண்கள் இறங்க அந்த பெர்த்திலிருந்து எட்டு பேர் இறங்கினார்கள்.

தொடர்ந்து போன் ரீசீவ் செய்த இரண்டு பெண்கள் “இவனுங்க தொல்லை தாங்க முடியலை. கமிட்டாகுறவரைக்கும் அமைதியா இருக்குறவனுங்க.. ஆனப்புறம் பத்து நிமிஷத்துக்கு ஒரு போன் அடிச்சு என்ன பண்ணுறே? எங்க இருக்க? எந்த ஊரு? யாரோட பேசிட்டிருக்கேனு கிடைக்குற கேப்புல எங்க இவனுங்கள விட்டு ஓடிப் போயிருவோமோன்னு பயம். புஜ்ஜி. செல்லம்னு இம்சை. தாங்கலைப்பா. ” என்று அலுத்துக் கொண்டேயிருந்தாள்.

மீண்டும் அவளுக்கு போன் வர, அதை மற்றவளிடம் காட்டி “தோ. வந்திருச்சு. என்னடா வந்துட்டியா? மழை பெய்யுதா. அப்படியே ஓரமா நில்லு வந்துடறேன். பாவம். எனக்காக மழையில நினையுறே? வந்துட்டேன் செல்லம்” என்று சொல்லி போனைக் கட் செய்துவிட்டு, பக்கத்திலிருந்தவளைப் பார்த்து சிரித்தபடி பையை எடுத்து இறங்கினாள். மழையில் நினைந்தபடி நின்று கொண்டிருக்கும் அவனை நினைத்து சிரிப்பு வந்தது.

சாப்பாட்டுக்கடை - கூரைக்கடை (எ) விக்னேஷ் மெஸ் - தேனி

சமீபத்திய தேனி பயணத்தில் முக்கியமாய் போக வேண்டிய இடங்கள் என்று லிஸ்டில் முதலிடம் இருந்தது இந்த உணவகம். நண்பர்கள் நிறைய பேர் சொல்லியிருந்தார்கள். காலை உணவை ஒர் அருமையான 50 வருட பாரம்பரிய குட்டியூண்டு மெஸ்ஸில் முடித்துவிட்டு, வெளிப் பயணங்களை முடித்துக் கொண்டு சரியாய் ஒரு மணிக்குள் போய் சேர்ந்தோம். அந்த மெஸ்ஸைப் பற்றி விரிவாய் தனி பதிவில்.

”சீக்கிரம் போகலைண்ணா.. காலியாயிரும்ணே” என்று சொல்லிக் கொண்டே வண்டிய வேகமாய் விரட்டினார் மேற்கு தொடர்ச்சி மலை “அரண்மனை சுப்பு”. போகிற வழியில் அப்படத்தின் இயக்குனர் டீம் லீஸுக்கு எடுத்து தங்கியிருந்த வீட்டை காட்டினார். கொஞ்சம் தூரத்தில் விக்னேஷ் மெஸ்.

ஹை வே ரோட் கடை போன்ற தோற்றத்தில் தான் இருந்தது கூரைக்கடை என்கிற விக்னேஷ் மெஸ். நெருங்க நெருங்க. கோழியின் வாசனை மூக்கை துளைத்தது. 

சீக்கிரம் போயிருந்த படியால் கூட்டமில்லை. சாப்பாடு என்றதும் தலைவாழை இலை போடப்பட்டது. ஒரு கூட்டு, தயிர் வெங்காயம், வழக்கம் போல நான் வெஜ் உணவகப் பெரியல். 

நாட்டுக்கோழி ஆர்டர் செய்தோம். நல்ல தொக்காய் வந்தது. நல்லெண்ணெய் மணம் வேறு கமகமத்தது. சாதம் பரிமாறப்பட்டு, அதில் நாட்டுக்கோழி க்ரேவியை போட்டு கலந்தடித்து சாப்பிட ஆரம்பித்தோம். வாவ். நல்ல காரம், மணத்தோடு திக் கிரேவியாய் நன்கு வெந்த நாட்டுக் கோழியை பிய்த்து கலந்து சாப்பிட்டோம். டிவைன்1. தொட்டுக் கொள்ள கரண்டி ஆம்லெட். 

அடுத்த ரவுண்ட் எல்லா கிரேவிக்களோடு ஆரம்பமானது. முதலில் மீண்டும் நாட்டுக் கோழி குழம்பு. இம்முறை சாப்பிட ஆரம்பிக்கும் முன் இருங்க என்று சொல்லி, ஒரு முட்டை நல்லெண்ணெய்யை ஊற்றினார்கள். சூடான சாதத்தில் நல்ல மணம், குணம் நிறைந்த நாட்டுக்கோழி குழம்போடு, நல்லெண்ணெய்.. ஆஸமோ ஆஸம். டிவைன்2

மற்ற அயிட்டங்கள் எல்லாம் இதற்கு முன் ஈடாகாது என்பதால் நோ விவரணை. நேரடியாய் போய் சாப்பிட்டு அனுபவித்துக் கொள்ளுங்கள்

பேஸ்புக் போஸ்டும் ஒலக சினிமாவும்

சினிமா நண்பர் ஒருவரை சந்திக்க சென்றிருந்தேன். சில பல விஷயங்களை பேசிவிட்டு கிளம்பும் போது சமீபத்தில் வெளியாகி பேஸ்புக்கில் சூப்பர் ஹிட்டாயிருக்கும் ஒரு நல்ல படத்தைப் பற்றி பேச்சு வந்தது. எப்படி? என்றார்.

”நல்ல படம்” என்றேன்.

”நீங்க பல படம் பாக்குறவரு நீங்களே நல்ல படம்னு தான் சொல்றீங்க”

“அது என் கருத்துங்க. ஏன்னு நான் கட்டுரை எழுதியிருக்கேன்”

”எனக்கெல்லாம் உக்கார முடியலை. என் பொண்டாட்டி வாங்க போலாம்.. வாங்க போலாம்னு நச்சு. கிளம்பலாம்னு பார்த்தா பக்கத்து சீட்டுல பிரபல விமர்சகர் ஒருத்தர் நாலாவது வாட்டி பாக்குறதா சொல்லி உட்கார்ந்திருந்தாரு. எழுந்தும் வர முடியலை.

வெளிய வந்து படம் பார்த்த நாலைஞ்சு நண்பர்கள் கிட்ட கேட்டா மொகத்த ஒரு மாதிரி வச்சிக்கிட்டு “ம்ம்ம்”னு தலையாட்டினாங்க.

அது நல்ல படம் இல்லைனு சொல்ல வரலை. எனக்கு செட்டாகல. காக்கா மூட்டைய பாராட்டுனாங்க.. அத பார்த்த போது எனக்கு பிடிச்சிது. இது பிடிக்கலை அதுக்காக எனக்கு பிடிக்கலைன்னு கூட சொல்லுற சுதந்திரம் இல்லாம போயிருச்சு. சொன்னா நம்மளை முட்டாள். அறிவிலி. சினிமாவுக்கே லாயக்கில்லை. அப்படின்னு சொல்லி அவமானப்படுத்துறாங்க. உனக்கு .... சினிமா தெரியுமாங்குறாய்ங்க.

நான் என்னைக்காவது உனக்கு கன்பைட் காஞ்சனா பாத்திருக்கியான்னு கேட்டு உனக்கு தெரியலைன்னா உன்னை அவமானப்படுத்துறேனா என்ன?

ஒவ்வொருத்தருக்கு ஒவ்வொரு ரசனை. பிடிச்சவன் கொண்டாடிக்கட்டும். பிடிக்காதவன் நல்லாயில்லைன்னு சொல்லிட்டு போய்ட்டே இருக்கட்டும்னு விட்டுறணும். என் ரசனை தான் மேம்பட்டதுன்னு திணிக்கிறது எப்படி நியாயமாகும்?.

ரொம்பவே புண் பட்டிருக்கிறார் என்று புரிந்தது.

“சரி விடுங்க.. ரெண்டு வாரம் கழிச்சு இன்னொரு படம் இது மாதிரி வருது. நாய எல்லாம் வச்சி வருது அத கொண்டாட போயிட்டு இத விட்டுருவாங்க. ஒலகமே இப்படித்தான். என்ன எங்க எடுத்தாய்ங்களோ அங்கயே ரிலீஸாகலை. அதான் நிஜ நிலமை. இதுக்கெல்லாம் வருத்தப்படாம போய்ட்டே இருங்க.. என்றேன்.

அதெப்படிங்க சும்மா விடறது. டார்ச்சரா இல்ல இருக்கு. அதான் பார்த்தேன் நானும் பேஸ்புக்குல ஸ்டேடஸ் போட்டுட்டு வந்துட்டேன். என்னான்னு ” தமிழில் ஒர் ஒலக

சினிமான்னு” என்றார்.

வாழ்க கருத்து சுதந்திரம்.

பின்குறிப்பு : இந்த போஸ்டுக்கும் லைக் போட பயந்து இருக்கிறவர்கள் அதிகம் :)

6 Comments

66

சாப்பாட்டுக்கடை - கருப்பையா மெஸ்

மெஸ் என்கிற பெயரில் எதை ஆரம்பித்தாலும் தமிழகத்தில், குறிப்பாய் சென்னையில் ஏகோபித்த ஆதரவை தரத் தயாராக இருக்கிறார்கள் என்றதும் ஏகப்பட்ட மெஸ்கள்முளைத்துக் கொண்டேயிருக்கிறது. அதைப் போலத்தான் இதுவும் என்று நினைத்திருந்தேன். சிவகங்கை மாவட்டத்துக்காரர்களின் உணவகம் என்றதும் நாக்கு சப்பு கொட்ட ஆரம்பித்தது.

ஃபேம் நேஷனல் மாலில் உள்ளே அமைந்துள்ள இந்த உணவகத்தின் மெனு கார்ட் போட்டைப் பார்த்ததும் உள்ளே போகத் தூண்டியது. பிச்சிப் போட்ட கோழி, வஞ்சிரம் மீன், நண்டு, மட்டன் சுக்கா என லிஸ்ட் போடப்பட்டிருக்க மெனுவில் சிக்கன், மட்டன், மீன் என மீல்ஸ் வகைகள். கூடவே சீரக சம்பா மட்டன் பிரியாணி என பரந்து விரிந்த மெனுக்கள்.

ஒரு மட்டன், ஒரு சிக்கன், மீன் மீல்ஸ் ஆர்டர் செய்தோம்.  சிக்கன் மீல்ஸில் சிக்கன்சுக்காவும், மட்டன் மீல்ஸில் சுக்காவும், மீன் மீல்ஸில் வஞ்சிரம் மீனும், அயிரை மீன் குழம்பும்  வந்தது. 

நன்கு வெந்த சின்ன துண்டுகளோடு மட்டன் சுக்கா நல்ல காரத்துடன் வைத்தார்கள். உடன் கொடுக்கப்பட்ட, மட்டன், சிக்கன், மீன் கிரேவிக்கள் கெட்டியாக இருந்தது. மிளகு அதிகம் போடப்பட்டிருந்தாலும் அந்த காரம் தேவையாகவே இருந்தது. 

சிக்கன் சுக்காவும் அதே போலதான். சாதாரண சாப்பாட்டிற்கு வைக்கும் மீன் குழம்புக்கும், மீன் சாப்பாட்டுக் குழம்புக்கும் நல்ல வித்யாசம் இருந்ததை மறுக்க முடியாது. சற்றே புளிப்பும், காரமும் தூக்கலாய் வஞ்சிரம் மீன் துண்டுகளோடு சாப்பிட்டால் வாவ்.. அருமை.

சீரக சம்பா பிரியாணி ஒன்றை ஆர்டர் செய்து பகிர்ந்துண்டோம். நன்கு வேக வைக்கப்பட்ட துண்டுகளோடு. நல்ல காரம் மணத்தோடு இருந்தது.  சிக்கன் பிரியாணி வழக்கமான பாஸ்மதி ரைஸில் கொடுக்கிறார்கள். 

மீன் சாப்பாடு, மட்டன் சாப்பாடு, சிக்கன் சாப்பாடு என எல்லா சாப்பாடும் பேக்கேஜாய் இருப்பதால் அதிகபட்சம் முன்னூறு ரூபாய்க்குள் நல்ல காரம், மணத்தோடு, சிவகங்கை மண் மணத்தோடான உணவை சுவைக்கலாம்.

அட்சயா பவன் நிறுவனத்தினர் தான் இந்த உணவகத்தை ஆர்மபித்திருப்பதால் சாப்பாட்டுடன் போடப்படும் காய்கறி வகைகள் சுவையாகவும் தினமும் வகை வகையாய் தருகிறார்கள். வழக்கமாய் நான் வெஜ் உணவங்களில் பெரும்பாலும் பீட்ரூட்டோ, நூக்கோலோதான் இருக்கும்.

ஐ ரெகமெண்ட் பிச்சிப் போட்ட கோழி, வஞ்சிரம் மீன் சாப்பாடு, மட்டன் சுக்கா. அண்ட் சீரக சம்பா மட்டன் பிரியாணி. டிவைன் வகைகளில் சேர்த்துக் கொள்ள தக்கவை.

இன்னொரு சுவையான தகவல் என்னவென்றால் சிவகங்கையில் இந்த கருப்பையா மெஸ் ஃபூயுர் வெஜ்ஜாம்.

மாலில் வந்து சாப்பிட பார்க்கிங் சார்ஜ் அழ வேண்டுமே என்று யோசிக்க வேண்டாம். ஒரு மணி நேரத்துக்கான பார்க்கிங் சார்ஜை உணவக நிர்வாகமே ஏற்றுக் கொள்கிறது.

கருப்பையா மெஸ்
ஃபேம் நேஷனல் மால்
விருகம்பாக்கம்.

கொத்து பரோட்டா 2.0-65

கொத்து பரோட்டா 2.0-65

கந்து வட்டி, காரணமானவர்களை அரஸ்ட் செய் என்று கூக்குரலிட்டு ஏதும் நடக்கவில்லை. எதிர்பார்த்தபடி, பிரச்சனைக்குரிய படங்களுக்கு போட்டிருந்த தடை விலகியது. பஞ்சாயத்துக்களின் வீரியம் குறைந்தது. இதனிடையில் விஷால் திடீர் அரசியல் பிரவேசம் திரையுலகினரை கலகலக்க வைத்திருக்கிறது. நடிகர் சங்க தேர்தல், தமிழ் திரைப்பட தயாரிப்பாளர்கள் தேர்தல் என அடுத்தடுத்து ஒவ்வொரு பதவியாய் போட்டியிட்டு பெற்றவர் இப்போது ஆர்.கே நகர் தொகுதி இடைத்தேர்தலில் எம்.எல்.ஏவுக்காக போட்டியிருகிறார். கமல் அரசியலுக்கு வருகிறேன் என்று அறிவித்து மெல்ல ஆழம் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, வரும்.. ஆனா வராது என்கிற ரீதியில் போர் வரும் போது பார்த்துக் கொள்ளலாம். இன்னும் போர் வரவில்லை என்றெல்லாம் வழக்கம் போல பத்திரிக்கைகளுக்கு தீனி போடும் அறிவிப்புகளை மட்டுமே விட்டுக் கொண்டிருக்கும் ரஜினி இவர்களுக்கிடையே விஷாலின் இந்த திடீர் அரசியல் நுழைவை பலர் ஆதரிக்கவும் பாராட்டவும் செய்திருக்கிறார்கள். இதனிடையே தமிழ் திரைப்பட தயாரிப்பாளர்களிடையே விஷாலை பதவி விலக வைக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கையோடு இயக்குனர் சேரன் தலைமையில் தமிழ் திரைப்பட தயாரிப்பாளர்கள்  சங்க அலுவலகத்தில் உள்ளிருப்பு போராட்டத்தை ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள்.  ஏன் விஷால் பதவி விலக வேண்டும்?.

அதற்கு அவர்கள் சொல்லும் காரணம். எந்த ஒரு சங்கமாய் இருந்தாலும் ஆளும் அரசின் அணுக்கத்தில் தான் சங்கத்தின் உறுப்பினர்களுக்கான உரிமைகளை கேட்டு பெற முடியும். அப்படியிருக்க, விஷால் எம்.எல்.ஏ பதவிக்காக ஆளும் கட்சியை எதிர்த்து போட்டியிடுகிறார். ஆளும் கட்சியை விமர்சிக்கிறார். அதனால் தயாரிப்பாளர்களுக்கு கிடைக்க வேண்டிய பலன்கள் கிடைக்காமல் போகும் என்ற விஷயத்தை முன் வைத்து போராட்டத்தை முன்னெடுத்திருக்கிறார். ஒருவரின் தலைமையின் மேல் மாற்று கருத்து இருக்கும் பட்சத்தில் அவர்கள் மேல் குற்றம் சாட்டுவது ஒன்றும் தவறில்லை. ஆனால் அதே நேர்த்தில் பொதுக்குழுவில் வைத்து பேச வேண்டிய விஷயத்தை தடாலடியாய் போராட்டமாய் மாற்றி அவரை பதவியிறக்கும் முயற்சி?. இத்தனைக்கும் அவரின் அரசியல் கன்னிப் பேச்சு கூட ஆரம்பமாகவில்லை. எத்தனையோ தயாரிப்பாளர்கள் அவர்களின் திரைப்படங்கள் மூலமாய் அரசுக்கு எதிராய் பேசுகிறார்கள். அது வெற்றியும் பெருகிறது. அந்த வெற்றிக்கு காரணம் மக்களின் குரலாய் அப்படத்தின் கருத்துக்கள் இருப்பதால் தான் . இப்படியான படங்களை எடுத்து அரசின் மேல் காழ்புணர்ச்சியை ஏற்படுத்துகிறார்கள் என்று சொல்லி, அந்த தயாரிப்பாளரை சங்க உறுப்பினரிலிருந்து நீக்க போராட்டம் நடத்துவதும் இதுவும் ஒன்றே என தோன்றுகிறது.

இந்த முடிவு விஷாலுக்கு எதிரான தயாரிப்பாளர் சங்க அரசியல் ஆட்டம். ஒரு வேளை விஷால் இந்த இடைத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்று எம்.எல்.ஏ ஆனால் தயாரிப்பாளர்களின் குரலாய் விஷால் மாற வாய்ப்பிருக்கிறது. ஏற்கனவே இருக்கிற கருணாஸ் என்ன செய்தார் என்று இது வரை யாரும் கேட்காதற்கான காரணம் அவர் ஆளும் கட்சி என்பதாலா? அரசு மானியத்தை அறிவித்திருக்கும் நேரத்தில் இந்த முடிவு தவறு என்று ஒரு கருத்தும் இருக்க, அறிவித்த மானியத்தை அழுத்திப் பெற உங்களிலிருந்து ஒரு எம்.எல்.ஏ  உரிமையோடு கேட்க வாய்பிருக்கும் பட்சத்தில் லெட்ஸ் வெயிட் அண்ட் வாட்ச்.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

7 வயது சிறுமி ஹன்சிகாவை பாலியல் பலாத்காரம் செய்து கொலை செய்த குற்றவாளியை அவரின் பெற்றோர்கள் போராடி அவனுக்கு கொடுக்கப்பட்டிருந்த குண்டர் சட்ட தண்டனையை விலக்கி, விடுதலை பெற்றார்கள். இதற்காக அவர்கள் சொத்துக்களை எல்லாம் விற்றுக்கூட செலவு செய்வேன் என்றும், சொல்ல, பொதுமக்களிடையே நீதித்துறையின் பால் பெரும் அதிருப்தி எழுந்தது. அப்படி விடுவிக்கப்பட்ட குற்றவாளி சில நாட்களுக்கு முன் பெற்ற தாயை பணத்துக்காக கொன்று நகையை திருடிச் சென்றிருக்கிறான். எந்த தகப்பன் தன் பிள்ளைக்காக சொத்துக்களை விற்று வெளிக் கொணர்ந்தாரோ, அதே பிள்ளையால் தன் மனைவியை இழந்திருக்கிறார். இம்மாதிரியான குற்றவாளிகளுக்கு ஜெயில் தண்டனையெல்லாம் பத்தாது. தூக்குல போடணும் என்கிற கோபம் வராமல் இல்லை.  மரண தண்டனைக்கு எதிரானவர்கள் கூட இவனைப் போல ஆட்களுக்கு கருணை காட்ட விழைவதில்லை.

பன்னிரண்டு வயதுக்குள்ளான பெண் குழந்தைகள் மீது பாயும் பாலியல் பலாத்கார செயல் நிருபிக்கபட்ட குற்றவாளிக்கு மரண தண்டனை என்கிற சட்டத்தை மத்திய பிரதேச அரசு சட்டமாக்கியிருக்கிறது. இதை அனைத்து கட்சிகளும் வர்வேற்று அதற்கான பில்லை பாஸ் செய்திருக்கிறார்கள். குழந்தைகள் மீதான குற்ற நடவடிக்கைகளை குறைக்க உயர்ந்த பட்ச தண்டனை ஒன்றே வழி என்பதை எல்லோரும் வரவேற்றிருக்கிறார்கள். இந்தியா போன்ற ஜனநாயக நாட்டில் சட்டங்கள் இருந்தாலும் அதை வளைக்க ஆயிரம் வழிகள்.இதையெல்லாம் மீறி இது போன்ற சட்டங்கள் நிச்சயம் தேவை என்றே தோன்றுகிறது.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

MIND HUNTER

நெட்பிளிக்ஸின் புதிய சீரீஸ். இந்த மைண்ட் ஹண்டர்.

Mindhunter: Inside the FBI's Elite Serial Crime Unit written by John E. Douglas and Mark Olshaker

என்கிற புத்தகத்தை அடிப்படையாய் வைத்து ஜோ பென்ஹால் உருவாக்கியது. 1977 களில் அமெரிக்க எப்.பிஐயில் உள்ள கிரிமினல் சைக்காலஜி டிபார்ட்மெண்ட்டில் வேலைபார்க்கும் ஹோல்டன் போர்ட், டென்ச் மற்றும் சைக்காலஜிஸ்ட் வெண்டி காரை சுற்றி வரும் கதை. சீரியல் கில்லர்களை சந்தித்து ஏன் அவர்கள் இப்படி மாறினார்கள்?. எது அவர்களை சீரியல் கில்லர்களாய் மாற்றியது? என்று அவர்களிடம் பேட்டியெடுத்து, அவர்களின் மனநிலையை அராய்ந்து எதிர்கால குற்றங்களை கண்டுபிடிக்க எப்படி பயன்படுத்துவது என்ற ஆராய்ச்சியில் இவர்கள் பணிக்கப்பட்டிருக்க, போர்டும், டென்சும் ஒவ்வொரு சீரியல் கில்லராய் போய் பேட்டியெடுக்க ஆரம்பிக்கிறார்கள். ஆரம்பத்தில்  கடமையாய் செய்ய ஆரம்பிக்கும் விஷயம் மெல்ல ஆழ்மனதில் அவர்களுக்கு ஒரு விதமான படபடப்பை உருவாக்கி, குற்றவாளிகளும், அவர்களின் குற்றங்களும் ஆக்கிரமிக்க தொடங்குகுறது.

சீரீஸ் முழுவதும் ரத்தக்களரியான, அதி வக்கிரமான பர்வர்டட் மைண்ட் கொண்டவர்களின் நடத்தை, குற்ற செயல்களை பற்றி எந்தவிதமான குற்ற வுணர்வும் இல்லாமல் ரசித்து, ருசித்து பேசுகிற குற்றவாளிகள் என பக்கா பரபர ஆக்‌ஷன் கோரி காட்சிகளை காட்ட ஏதுவான கதைக்களம் தான். ஆனால் இவையனைத்தையும் வெறும் வசனங்கள், நடிப்பின் மூலம் நாம் பார்க்கும் விஷுவல்களுக்கிடையே மனதினுள் தனி வீஷுவலை ஓட வைத்திருக்கிறார்கள். நம் மனக்கண்ணில் ஓடும் அந்த விஷுவல்கள் ஸ்பைன் சில்லிங்.. இதன் முதல் இரண்டு எபிசோடுகளை எழுதி தயாரித்திருப்பவர் பிரபல இயக்குனர் டேவிட் ஃபின்சர்.

ஹோல்டன் போர்டாக வரும் ஜொனாதன் கிராபின் நடிப்பு அபாரம். அப்பாவியான முகம். எதையும் ஆச்சர்யதோடும், அணுகும் முறை. குற்றவாளிகளின் பேச்சுக்கள் அவரின் உள்ளே ஊடுருவி, கேள்வி கேட்கும் முறை, எல்லாம் அட்டகாசம். அதே போல சதா சர்வகாலம் புகைத்துக் கொண்டேயிருக்கும் டென்ச் கேரக்டரின் நடிக்கும் மெக்காலனி. தேர்ந்த நடிப்பு.

சாதாரணமாய் இந்த சீரீஸை பரபரவென கடந்து போக முடியவில்லை. எப்படி கதையில் குற்றவாளிகளின் செயல்கள் பேச்சுகள் அவர்களை ஆக்கிரமித்து ஒரு விதமான மன அழுத்தத்தை கொடுத்ததோ அதே நிலை பார்க்கும் நமக்கும் ஏற்படுகிறது. ஒரு எபிசோடைப் பார்த்ததும் அடுத்ததை பார்க்க முடிவதில்லை. ஒரு விதமான அழுத்தம் நம் மனதினுள் ஓடிக் கொண்டேயிருக்கிறது. ஏனென்றால் இக்கதையில் வரும் கேரக்டர்கள் நிஜமானவர்கள். நிஜ குற்றவாளிகளின் பேச்சிலிருந்து எடுக்கப்பட்டவை. இவர்கள் உலவும் சமூகத்தில்தான் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம் என்கிற எண்ணம் நம்முள் ஏற்படும் போது வெறும் கதை மாந்தர்களாய் இவர்களை பார்க்க முடிவதில்லை. பட் டோண்ட் மிஸ்.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

என்னுடய தமிழ் திரைப்பட விநியோக அனுபவத்தை புத்தகமாய் சினிமா வியாபாரம் என்கிற பெயரில் 2010 ஆம் ஆண்டு புத்தகமாய் வெளியிட்டேன். இன்று வரை அது தமிழ் சினிமா தயாரிப்பாளர்களுக்கான கையேடாய் வளைய வந்து கொண்டிருக்கிறது. தமிழ் சினிமாவின் வியாபாரம், அது எப்படி நடக்கிறது? அதனுள் இருக்கும் பிரச்சனைகள் என்ன? எப்படியெல்லாம் தயாரிப்பாளரக்ள் ஏமாற்றப்படுகிறார்கள் என்பதையெல்லாம் விவரமாய் சொல்லியிருந்தேன் படிக்கும் பழக்கம் குறைந்து போய்க் கொண்டிருக்கிற காலகட்டத்தில் விஷுவல் பதிவுக்கு தேவை இருப்பதால் அதை வீடியோ பதிவாக்கியிருக்கிறேன். 2010 எழுதப்பட்ட புத்தகத்தில் எழுதிய விஷயங்கள் தான் இதுவரையில் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. எனவே தற்போதை வியாபார முறையில் புதிதாய் நூறு கோடி இருநூறு கோடி என கூவுவது எல்லாம் எப்படி தமிழ் சினிமாவில் சாத்தியம் போன்ற பல தமிழ் ச்னிமா முகத்திரையை வீடியோ பதிவாய் கிழிக்கும் முயற்சிதான் இந்த சீரீஸ். https://www.youtube.com/watch?v=1PDMeIaLZsw&t=45s

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Sudani From Nigeria - Malayalam film

சூடானி ஃபர்ம் நைஜீரியா

ஒவ்வொரு வாரமும் மலையாள படங்களைப் பார்க்கும் போது, எப்படி இவர்களுக்கு மட்டும் இப்படியான கதைக்களன்கள் கிடைக்கிறது என்ற யோசனை வருவதை தவிர்க்கவே முடிவதில்லை. பூமரம் ஒரு வகையான படமென்றால் சென்ற வாரம் பார்த்த சூடானி ஃபர்ம் நைஜீரியா இன்னொரு வகை. அதற்கு இன்னொரு காரணமாய் நான் நினைத்தது. அவர்களுடய விளையாட்டு, கலாச்சாரம். ஒரு பெரிய வரம்.

மலப்புரத்தில் உள்ள ”Myc Accode” எனும் டீமில் ஏழு மேட்ச் விளையாடி ஹைஜீரியாவிலிருந்து ராபின்சன் எனும் புட்பால் வீரனை அழைத்து வருகிறார்கள். அந்த டீமின் மேனேஜர் மஜீத். முப்பதுகளை கடந்து, இன்னமும் திருமணம் ஆகாமல் இருப்பவன். காரணம் பெரிய விளையாட்டு வீரனாகவும் இல்லாமல், நிரந்தர வருமானம் இல்லாதவனாகவும் இருப்பது ஒர் முக்கிய காரணம். ராபின்சன் என்னதான் தான் நைஜீரியாவிலிருந்து வந்தவன் என்று சொன்னாலும் ஊர்காரர்களைப் பொறுத்தவரை அவனைப்போன்ற ஆட்களை சூடானிலிருந்து வந்தவன் எனக் கூறி சூடானி என்றே அழைக்கிறார்கள். சிறந்த வீரனாய் இருக்கும் ராபின்சனுக்கு திடீரென ஒரு விபத்து ஏற்பட்டு, கால் முறிந்து போகிறது. டீம், மற்றும் மஜீத்தின் நிதி நிலை மிக மோசமாய் இருக்க, ராபின்சனை தன் வீட்டில் வைத்து பார்த்துக் கொள்கிறான் மஜீத்.

மஜீத்தின் வீட்டில் அவன் வயதான தாயாரும், அவளூடய இரண்டாம் புருஷன் மட்டுமே. அம்மாவின் ரெண்டாவது கல்யாணத்தினால் அவளுடனோ, அல்லது இரண்டாம் தகப்பனுடனோ சுமூகமாக இல்லை. இந்நிலையில் மஜீத்தின் அம்மாவும், ராபின்சனும் பாஷை தெரியாமலேயே நெருக்கமாகிவிட, இவனைப் பற்றி ராபின்சனுக்கும், ராபின்சனைப் பற்றி மஜீத்துக்கு தெரிய வருகிறது. ராபின்சன் அவன் நாட்டில் நடந்த சிவில் வாரில் தன் குடும்பத்தை பறி கொடுத்து, தன் இரு தங்கை மற்றும் பாட்டியுடன் கேம்பில் வசித்து வருகிறவன். இந்த மேட்ச் அவனுக்கு மிகப் பெரிய வருமானத்தை கொடுக்கும் என்று நம்பி இங்கே வந்தவன்.

இதற்கிடையில் ராபின்சன் எதிர் டீமில் உள்ளவனிடம் காசு வாங்கியதாய் தெரிய வர, மஜீத்துக்கும், ராபின்சனுக்கும் சண்டை.. வீட்டை விட்டு வெளியே அனுப்பலாம் என்று பார்த்தால் அவனை ஸ்பான்ஸர் செய்து வர வழைத்தது மஜீத்தாய் இருக்கும் பட்சத்தில் அவன் தான் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டுமென்ற சட்டத்தை காட்ட, வேறு வழியில்லாமல் வீட்டில் இருக்க வைக்கிறான். இவர்களைப் பற்றி வெளிவந்த  ஒரு பேப்பர் நியூஸ் ப்ரச்சனையை கொண்டு வருகிறது. ராபின்சனின் பாஸ்போர்ட்டை எடுத்துக் கொண்டு வரச் சொல்லி போலீஸ் அழைக்க, பாஸ்போர்ட்டை காணோம். பின் நடக்கும் ரகளையும், பாசப் போராட்டமும் தான் படம்.

இத்தனை இயல்பாய் நடிப்பார்களா? அல்லது அவர்கள் போக்கில் படமாக்கிவிட்டு எடிட் செய்தார்களா? என்று சந்தேகம் வரும் அளவிற்கு அத்துனை இயல்பான நடிப்பு. மஜீத்தாக வரும் சவ்பினினி நடிப்பு அவ்வளவு இயல்பு. மேட்சினூடே வாட்ஸப்பில் “ஓவர் ஓவர்:” என பேசி தகவல் பறிமாறும் காட்சியாகட்டும்,, தன் பெற்றோர்களிடம் காட்டும் கோபமாகட்டும். காசில்லாத நேரத்தில்  ஆக்ஸ்டெண்ட் ஆகி பணத்துக்கு அலையும் நேரத்தில் பேசும் பேச்சாகட்டும், பெண் பார்க்க போகுமிடத்தில் நடத்து கொள்ளும் விதமாகட்டும், மனிதர் அடிபொலி.

நைஜீரியன் சாமுவேலிடம் பெரிய அளவிற்கு நடிப்பு என்று சொல்ல முடியாவிட்டாலும், அந்த ஓங்கி வளர்ந்த குழந்தை முகத்தில் தெரியும் இன்னொசென்ஸ், அட்டகாசம். ஜாகீர் அம்மாவின் திருமணம் காரணமாய் அவளிடமும், அவளின் கணவனிடமும் நடந்து கொள்ளும் முறை. “என்னைக்காவது ஒரு நாள் ஜாகிருக்கு இதே போல உடம்புக்கு முடியாம இருந்து நான் அவனை பார்த்துக்கணும்” என்று தன் மகனுடனான நெருக்கமில்லாத தருணங்களை நினைத்து அழும் அம்மா, ராபின்சனுக்காக உடனிருக்கும் அத்தையுடன் மசூதிக்கு போய் வேண்டுதல் செய்வது, ராபின்சனின் ப்ளாஷ்பேக் என அத்துனை காட்சிகளையும் திணிக்காமல் அதன் போக்கிலே கொண்டு போயிருக்கும்  இயக்குனர் ஜாக்ரியா மொகம்மதுக்கு இது முதல் படமாம். என்ன ஒரு நேர்த்தியான ரைட்டிங் அண்ட் எக்ஸிக்யூட்டிங். குறிப்பாய் க்ளைமாக்சில் வரும் ஜாகிரின் அப்பா, அம்மா காட்சி. ஒரே ஒரு ரியாக்‌ஷன் தான் அந்த அம்மாவின் முகத்தில் தெரியும் ரியாக்‌ஷன் ஆயிரம் கதைகள் சொல்லும். அத்துனை இயல்பு.

மிகைப்படுத்தாத தெள்ளிய ஆறு போல் ஓடும் கதை கொண்ட படங்கள் ஏன் தமிழில் வருவதில்லை? அப்படியான படங்களை உரிமை வாங்கி ரீமேக் செய்யும் போது, மலையாள படத்தை ரசித்தார்ப் போல ஏன் தமிழில் அதே விதமான ரசிப்புத்தன்மை மக்களிடம் இல்லை என்ற சந்தேகம் எப்போது மலையாள படம் பார்த்தாலும் வந்து கொண்டேதானிருக்கிறது. அதற்கு முக்கியமான ஒரு விஷயம் அவர்களுடய கலாச்சாரம். கேரளாவில் கால்பந்தும், லோக்கல் க்ளப்பும் கலாச்சாரம். நமக்கு?. மோகினியாட்டம் முதல் எல்லா ஆட்டம் பாட்டத்திலேயும், இசையும், ஊடுருவியிருக்கிற அவர்களுடய பாரம்பரியம். என பல விஷயங்களை அவர்கள் இன்றும் கொண்டாடிக் கொண்டேயிருக்கிறார்கள். அவர்களுடய அடுத்த தலைமுறைக்கு கடத்திக் கொண்டுமிருக்கிறார்கள். நாம் அதை செய்கிறோமா? என்ற கேள்வி மலையாள படங்களை பார்க்கையில் எழாமல் இல்லை. 

Poomaram -Malayalam film

பூமரம்

தமிழ் சினிமாவின் ஸ்ட்ரைக் என்னை போன்ற தீவிர படம் பார்க்கிறவர்களையே தியேட்டர்களை விட்டு தள்ளி வைத்துவிட்டது. எந்த படம் வந்தாலும் முதல் நாளே பார்க்கிறவன் யாராவது பார்த்துவிட்டு சொல்லட்டும் அப்புறம் பார்க்கலாம் என்கிற சோம்பல் வந்துவிடக் காரணம் தொடர் படங்கள் வெளியிடாமை. என்னைப் போன்றவர்களுக்கே இப்படியான எண்ணம் என்றால்.. மாசத்திற்கு ஒரு படம் பார்க்கிறவர்களின் மனநிலை. சரி அதை விடுங்கள். அதையும் மீறி சில படங்கள் பார்க்கச் சென்று அது கொடுக்கும் மனநிறைவு தான் சினிமா.  அப்படியான ஒரு படம் சமீபத்தில் பார்த்த மலையாள படமான “பூமரம்”

நடிகர் ஜெயராமின் மகன் காளிதாஸ் தமிழில் ஏற்கனவே நடித்திருந்தாலும் அவரின்  முதல் மலையாள படம். வழக்கமாய் மலையாளப் படங்களின் படப்பிடிப்பு 25-30 நாட்களுக்குள் மிகச் சாதாரணமாக பெரிய பட்ஜெட் படங்களையே முடித்துவிடுவார்கள். ஆனால் சுமார் ஒன்னரை வருடங்கள் எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் இப்படத்தை முடிக்க. அதனாலேயே கதையின் நாயகனை வைத்து சோஷியல் மீடியாவில் ட்ரோல் செய்த மீம்ஸ்கள் ஏராளம். ஆனால் அத்தனைக்கும் பதில் சொல்கிறார்ப் போல ஒரு படம்.

ரொம்பவே சிம்பிளான கதை. மஹாராஜா காலேஜ் சேர்மன் காளிதாஸ். அக்கல்லூரியில் நடக்கும் 5 நாள் கல்சுரல் தான் கதைக் களம். ஏற்கனவே செயிண்ட் மேரீஸ் காலேஜ் தான் ஐந்து வருடங்களாய் எல்லா முக்கிய கோப்பைகளையும் தக்க வைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. இம்முறையும் அதை தக்க வைக்க, திறமையாய் தயாராகி வர, அதே நேரத்தில் மஹாராஜா காலேஜும் தயாராகிறது. அஹா.. வழக்கமான காலேஜ் சண்டை படமா? என்ற முடிவுக்கு வராதீர்கள்.

சமீபத்தில் இவ்வளவு இயல்பாய் ஒரு படத்தை நான் பார்க்கவில்லை. ஆரம்பக் காட்சியில் அப்பாவும் மகனும் பேசிக் கொள்ளும் நீண்ட வசனக்காட்சி. அதில் பேசப்படும் விஷயங்கள். டைட்டில் அதனூடே பயணிக்கிறது. வசனங்களை கவனிக்க தவறினால் நிச்சயம் கொஞ்சம் என்னடா இது என்கிற மனநிலையை கொடுக்கக்கூடிய காட்சிதான் என்றாலும், அக்காட்சியின் கனம் க்ளைமேக்ஸில் அற்புதமாய் உணர்த்தப்படுகிறது.

கதையில் எங்கேயும் யாரும் தண்ணியடித்துவிட்டு, சலம்பவில்லை. குத்து பாட்டோ, ஆட்டமோ போடவில்லை. கல்லூரி மாணவர்களின் அத்துனை கொண்டாட்டங்களையும் அவர்களூடேயே இருந்து பார்த்து அனுபவித்ததைப் போல ஒர் உணர்வை நமக்கு ஏற்படுத்தியது இயக்குனரின் அபார திறமை.

ஏன் மலையாள படங்களில் மட்டும் இசை அவ்வளவு மிருதுவாய், நெகிழ்வாய் இருக்கிறது? என்ற கேள்விக்கான பதில் இப்படம் நெடுக சொல்லப்படுகிறது. கல்லூரி பேராசிரியர் முதல் நாள் இரவில் காதல் கவிதை படிக்கிறார். மைம் ஆக்டிங்கில் சொல்லப்படும் அசோகரின் கதை. பரதநாட்டியம், கதகளி, மோகினியாட்டம். ஆதிவாசிகளின் நடனம், வெஸ்டர்ன் இசை.  ஒவ்வொரு கல்லூரி டீமுடம் இருக்கும் அதற்கான பயிற்சியாளர்கள். அவர்களின் திறமை. அதிலும் செயிண்ட் தெராசா கல்லூரிக்கு வரும் ட்ரைனர் டான்சர் அட்டகாசம். கலாச்சார கலைகள் முதற் கொண்டு, இன்றைய புதிய தலைமுறை கலைகள் வரை  மிக இயல்பாகவே இசையும், கலையும் அவர்களூடே பயணிக்கிற விதம். பாடப்படும் பாடல்கள். எல்லாமே ஸூத்திஙான விஷயம்.

குட்டிக் குட்டிக் கேரக்டர்களின் காதல், ப்ரோபசல்கள், பார்வை பறிமாற்றங்கள், நூல் விடுதல், புதிய காதலுக்கான தொடக்கம், காதலை சொல்ல சான்ஸ் தேடும் தருணங்கள் என மாண்டேஜுகளாய் படம் முழுவதும் விரவியிருக்கும் “வாவ்” தருணங்களின் படப்பிடிப்பும், எடிட்டிங்கும். ஆட்டம் பாட்டம் கொண்டாட்டமாய் போகும் நிகழ்வுகளில் இடையே ஏற்படும் வழக்கமான காலேஜ் சண்டை. அது கொண்டு போய் நிற்க வைக்குமிடம் போலீஸ் ஸ்டேஷன். கொஞ்சமே கொஞ்சம் திணிக்கப்பட்டதாய் தெரிந்தாலும், போலீஸ் ஸ்டேஷனில் வரும் காட்சிகள், வசனங்கள் எல்லாமே ஆஸம்.

குறிப்பாய் சொல்லப் போனால் முப்பதுக்கும் மேற்பட்ட கேரக்டர்கள். இதில் யாருமே ஹீரோ, ஹீரோயின் என தனியாய் பிரிக்க முடியாது. ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு காட்சிக்கு முக்கியமானவர்கள். க்ளைமேக்ஸில் தங்களால் ஏற்பட்ட பிரச்சனைக்கு விடிவு தேடி கடக்கும் நெடிய இரவும், அதன் முடிவும், பாடலும் மயிர்க்கூச்செரிய வைக்கும் காட்சிகள். ஏனோ தெரியவில்லை. மிகவும் எமோஷனலாய் என்னை மாற்றிவிட்டது.

கல்லூரி கல்சுரலில் கேமராவை யாருக்கும் தெரியாமல் வைத்துவிட்டு, நான்கைந்து நாட்கள் கழித்து, எடுத்துப் போட்டு பார்த்து எடிட் செய்த படம் போல அத்துனை இயல்பான படப்பிடிப்பு. ஞானம் சுப்ரமணியத்தின் ஒளிப்பதிவு.  அட்டகாசமான அபிரிட் சைனின் இயக்கம். மிக இயல்பான நடிப்பை நல்கிய நடிகர்கள். என ஒரு கோஜாஜ் குதூகல உணர்வை அளித்த படம். “பூமரம்”

மேற்கு தொடர்ச்சி மலை

ட்ரோனை கண்டு பிடிச்சவனை பாராட்டணும். அதை கதைக்கு சரியாய் பயன்படுத்திய தேனி ஈஸ்வருக்கும், லெனின் பாரதிக்கும் வாழ்த்துக்கள். மேற்கு தொடர்ச்சி மலை நல்ல சினிமா, யதார்த்த சினிமா ரசிகர்களுக்கு, பெஸ்டிவல் படம் பார்க்குறவங்க, சமூக விழிப்புணர்வு உள்ளவர்களுக்கான படம்.

குட்டிக் குட்டி கேரக்டர்கள். சினிமா வாடையே இல்லாத நடிகர்கள். அது தான் ப்ள்ஸ். சில சமயங்களில் மைனஸ். படம் நெடுக இயல்பாய் வெளிப்படும் அரசியல் கருத்துக்கள் ப்ளஸ்னா கருத்தா ஆயிரம் பேசினாலும், ஒட்டாம இருக்கிறது மைனஸ்.

ரெங்கசாமியோட வாழ்க்கை தடம்புரண்டதுக்கு காரணம் விவாசாயம் பொய்ததனினால் இல்லை. அவனுக்கு பெரிதாய் சம்பந்தமே இல்லாத கொலையினால் எனும் போது எமோஷனால் இன்வால்வ் ஆக முடியவில்லை. அந்த நிலம் அவனிடமிருந்து பறி போகும் போது பொழைக்க வந்து பெரும் பணக்காரணாய் மாறியவன் மீது கோபம் வருவதற்கு பதிலாய் சரி அவனும் என்னதான் பண்ணுவான் என்ற எண்ணம் மேலோங்கி விடுவதும். இதுதான் நடக்க போகிறது என்கிற ஏழை டெம்ப்ளேட் வாழ்க்கை தெரிந்தபடியால் துணுக்குற முடியவில்லை. அந்த கேரக்டரின் நடிப்பும். அதன் வளர்ச்சியும் நிஜமோ நிஜம். எங்கேயும் எல்லா இடத்திலேயும் மீடியேட்டர்கள் தான் வாழ்வார்கள். வாழ்கிறார்கள்.

உலகெங்கும் குறுக்கும் நெடுக்குமாய் விரவிக் கிடக்கும் நிலமற்ற உழைக்கும் மக்களில் ஒருவனாய் ரெங்கசாமி மீது வருத்தம் வரவில்லை.

இளையராஜா என்று பெயர் போட்டிருக்கிறார்கள். ஒரு பாடலில் எமோஷனாலாய் மாற உதவியிருக்கிறார். பட் அதுவரை உலக படமாய் போன படம் பட்டென யதார்த்ததிலிருந்து மாறி கொஞ்சம் கமர்ஷியல் படமாய் ஆனது.

பட் என்னடா படமெடுக்குறீங்க என்று காண்டாகி திரிகிறவர்களுக்கும், நல்ல படமே வராதா?னு ஏங்குறவங்களும், இதோடா நல்ல படம் பாரு என்று உலகபடம் பார்த்து பழக்கப்பட்டவர்களுக்கு அல்வா. டோண்ட் மிஸ். ஐ லைக் திஸ் மூவி.

கொத்து பரோட்டா 2.0 -63

கொத்து பரோட்டா 2.0

கடந்த ஒரு வாரமாய் தமிழ் சினிமாவே அல்லோல கல்லோல படுகிறது. சசிகுமார் கம்பெனியின் நிர்வாக தயாரிப்பாளரின் துர்மரணமும். அதற்கு காரணம் பைனான்சியர் அன்புசெழியன் கொடுத்த மிரட்டல்கள் தான் என்கிற அவரின் கடிதமும் தான். உடனே கந்து வட்டி பைனாசியர், ஏற்கனவே ஜி.வியின் சாவுக்கு காரணமானவர். அரசியல் பலம் காரணமாய் அராஜகம் செய்கிறவர், வீட்டிற்குள் வந்து பெண்களை மானபங்கப்படுத்தி விடுவார் என்றும், பணம் கொடுக்க வேண்டியவரை கூட்டிக் கொண்டு போய் ஒர் அறைக்குள் நிர்வாணமாய் நிற்க வைத்து, திட்டுகிறவர் என்றெல்லாம் டெரர் செய்திகள் மீண்டும் வர ஆரம்பிக்க, தமிழ் சினிமாவே கந்துவட்டியால் அவதிப்படுகிறது என்று கூக்குரல் எழுப்ப ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். உடனடியாய் கந்துவட்டி செழியனை கைது செய்ய வேண்டுமென்று விஷால் ஒரு பக்கம் பேட்டிக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் வேளையில் இன்னொரு பக்கம் அவரிடம் தொடர்ந்து பணம் வாங்கி படமெடுத்து வரும் பல தயாரிப்பாளர்கள் தேவையில்லாமல் அன்பு செழியன் மீது பழி சொல்கிறார்கள் என்றும், அவர் நல்லவர் எங்கள் வகையில் இது வரை எந்த மாதிரியான தொந்தரவும் செய்ததில்லை என்று பத்திரிக்கையாளர்களைக் கூப்பிட்டு பேசும் அளவிற்கு தமிழ் சினிமா இரண்டாய் பிரிந்து ஒரு பக்கம் சப்போர்ட்டும் இன்னொரு பக்கம் எதிர்ப்புமாய் பேசிக் கொண்டிருக்கிறது.

இன்னொரு பக்கம் எதிர்ப்பவர்கள் கூட அன்புவிடம் ஏகப்பட்ட கோடி கடன் வாங்கி வைத்திருக்கிறார்கள் எனவே இந்த் பிரச்சனையை வைத்து வட்டி கட்டாமல், செட்டில் மெண்ட் போக வாய்ப்பிருக்கிறது என்பதால்தான் கூவுகிறார்கள் என்று ஆதரிப்பவர்கள் ஒரு புறம் பேசி கொண்டிருக்க, உண்மையில் பணம் கொடுத்தது சசிகுமாருக்குத்தானே தவிர இறந்த அவரது உறவினர் அசோக்குமாருக்கு இல்லாத போது, தயாரிப்பாளர் சங்கத்தில் மெம்பராய் கூட இல்லாதவரை எப்படி தயாரிப்பாளர் என்று சொல்லலாம். அது மட்டுமில்லாமல் பணம் கேட்பதானால் ச்சிகுமாரிடம் மட்டுமே அன்பு செழியன் கேட்க முடியும் என்கிற போது இந்த மரணமே கொஞ்சம் குழப்படியாய் உள்ளது என்று ஒரு சாரார் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

இவர்களை யார் கடன் வாங்கியாவது படமெடுக்க சொல்கிறார்கள்? என்று நக்கலாய் கேட்பவர்கள் ஒரு புறம் இருந்தாலும் இம்மாதிரியான பிரச்சனைகள் வருவதற்கான முக்கிய காரணம் சரியான முறையில் ப்ளான் செய்யாமல் போய் மாட்டிக் கொள்வதே முக்கிய காரணம். முக்கியமாய் அதர் பீப்பிள் மணி எனும் ஓ.பி.எம் மூலம் வியாபாரம் செய்கிறவர்கள் அனைவருமே இந்த பிரச்சனையில் ஒரு நாள் அல்லது ஒருநாள் மாட்டிக் கொள்வார்கள் என்பது உறுதியான விஷயம்.

படத்துக்கு ரெட் போட்டுவிட்டார்கள் அதனால் பெரும் நஷ்டம் வரும் என்று புலம்புகிறவர்கள் இதற்கு முன்பு இப்படியெல்லாம் நடந்ததில்லை என்பது போல புலம்புவது அதிசயமாய் இருக்கிறது. ஆண்டாண்டு காலமாய் கொட்டுவாயில் லேப் லெட்டர் இல்லாமல் படம் ரிலீஸ் ஆகாது எனும் போது செட்டில் மெண்ட் பேசி ரிலீஸான பல நூறு படங்களை கண்டது தான் தமிழ் சினிமா.இன்றைக்கு திடீரென அன்பு தான் இந்த ரூல்ஸை வைத்து மிரட்டுவதாக சொல்வது அதீதமே

கடன் என்றைக்குமே அன்பை முறிக்கும். அது அன்புவிடமிருந்து வாங்கினாலும் சரி அல்லது வேறு எந்த மாநிலத்து ஆட்களிடம் வாங்கினாலும் சரி. சரியான ப்ளானிங் இல்லாமலும், தன் மார்கெட்டை சரி கட்டிக் கொள்ள பெரிய பட்ஜெட் படமாய் எடுக்க ஆசைப்படும் நடிகர்களும், இன்னமும் நூறு கோடியெல்லாம் தமிழ் நாட்டிலேயே வசூலிக்க முடியாத மார்கெட்டில் நூறு கோடியில் படமெடுக்க ஆசைப்படும் நாயகர்கள், இயக்குனர்கள் இருக்கும் வரை இம்மாதிரியான  உயிரிழப்புகளும், குற்றச்சாட்டுக்களும் இருக்கத்தான் செய்யும்.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Mugguru Love Story

யெப் டிவியின் லேட்டஸ்ட் ஒரிஜினல் வெப் சீரீஸ். பிரபல நடிகர் நவ்தீப் நாயகனாகவும், அர்ஜூன் ரெட்டி நாயகன் விஜய்யின் சிறப்பு தோற்றத்துடன் வெளிவந்திருக்கும் புதிய சீரீஸ். சுவாதி விஜயவாடா பெண். எதிலும் தனக்கு எது தேவை என்று முடிவெடுக்க முடியாதவள். அவளுடய கட்டுப்பெட்டி அம்மா ஐஸ்வர்யா. அப்பா செல்லமான சுவாதி தனியே ஹைதராப்பத்தில் வேலைக்கு போக விருப்பபடுகிறாள். அம்மாவோ அவளுக்கு எப்படியாவது திருமணம் செய்து வைத்துவிட பையனைத் தேட, அப்பாவின் செல்லத்தின் காரணமாய் ஹைதை வேலைக்கு வருகிறாள்.  வந்த இடத்தில் அவள் வேலை செய்யும் நிறுவன உரிமையாளர் நவ்தீப்புக்கும் இடையே காதல். அதே நேரத்தில் ரேடியோ ஆர்.ஜே ஒருவனிடமும் காதல். ஒரே நேரத்தில் இருவரையும் எப்படி காதலிப்பது என்ற சுவாதியின் வழக்கமான குழப்பம். குழப்பத்திலிருந்து சுவாதி வெளியே வந்தாளா? இல்லையா? யாரை தெரிந்தெடுத்தால் என்பதுதான் கதை.

சிம்பிளான கதை ஐஸ்வர்யா, நவ்தீப் தன்ராஜ் போன்ற தெரிந்த நடிகர்கள். நல்ல ப்ரொடக்‌ஷன் குவாலிட்டி என்றாலும் ஆங்காங்ககே சில எபிசோடுகளில் பட்ஜெட் பல்லை காட்டுகிறது. சுவாதியாய் தேஜஸ்வினி. அந்த பெரிய உதடுகள் முகத்துக்கு செக்ஸியாய் இருக்க, முகம் பாவமாய் வைத்து குழப்படியாய் பேசிடும் இடங்களில் ஆரம்பித்து பல இடங்களில் க்யூட்டாக நடிக்கிறார். ஐஸ்வர்யாவின் கேமியோவும் அழகு. அர்ஜுன் ரெட்டி விஜய்யை பயன் படுத்தியவிதம் இண்ட்ரஸ்டிங். ஆங்காங்கே கொஞ்சம் நாடகத்தனமான டயலாக் காமெடிகள் இருந்தாலும் நாயகியின் கேரக்டரைஷேஷன், அவளுடய தோழியாய் வரும் பெண், முறைப்பையன் ஆகியோரை வைத்து வசனம் மூலமாய் காமெடியை ஒர்க்கவுட் பண்ணிய விதம் சுவாரஸ்யம்.

மிக்கி ஜே மேயரின் டைட்டில் பாடல், ராஜ் கே நல்லியின் நீட்டான ஒளிப்பதிவு. நல்ல காஸ்டிங். ஷஷாங் ஏலட்டியின் சிறப்பான இயக்கம் சீரிஸின் வெற்றிக்கு உதவியிருக்கிறது.  இன்னும் கொஞ்சம் ரிச்சான பட்ஜெட் கொடுத்திருக்கலாம், நாடகத்தன்மையை குறைத்திருக்கலாம், க்ளீஷே காட்சிகளை குறைத்திருக்கலாம், திரும்ப திரும்ப காதல் குழப்பம் போன்றவைதானா? இந்திய வெப் சீரிஸ் என்றாலே இப்படித்தானா? என்று தோன்றினாலும் கிட்டத்தட்ட ஸ்டார்டப் நிலையில் தான் இந்திய வெப் சீரிஸ் உலகம் இருக்கிறது. எனவே இலகுவாய் மக்களிடம் சேரும் கண்டெண்டுகளை கொஞ்சம் வித்யாசமாய் அணுக ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். இதை இன்னமும் தமிழ் வெப் சீரிஸ் உலகம் முயற்சிக்கவேயில்லை என்பது வருத்தமே.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

டூலெட் – குறும்படம்

வாடகைக்கு வீடு தேடுவது என்பது இம்சையான விஷயம். அதை தேடும்போதும், தேட நேரும் போது கிடைக்கும் அனுபவங்களையும் பார்க்கும் போது எப்பாடுபட்டாவது சொந்த வீடு வாங்கிவிட வேண்டுமென்ற வெறி வரும். அப்படி வெறி வந்து உறுதி பூண்டவர்கள் வீடு வாங்கி சந்தோஷமாய் இருந்த கதையும் உண்டு. வாங்கி கடன்காரர்கள் ஆகி இம்சைக்குண்டானவர்களும் உண்டு. ஆனால் சொந்தமாய் வீடு வாங்க முடியாதவர்கள் எனும் பெரும்பான்மை இனம் உள்ளவர்கள் உள்ள நாட்டில்,  பேச்சுலர்களுக்கு ஒர் சட்டம், குடும்பஸ்தர்களுக்கு ஒர் சட்டம், இண்டிபெண்டண்ட் பெண்களுக்கு ஒர் சட்டம், முஸ்லிம்களுக்கு, ப்ராமணர்களுக்கு, சைவம் , அசைவம் என ஆளுக்கு ஏற்றார்ப்போல வாடகைக்கு வீடு விடுகிறவர்கள் அவர்களுக்கு என்று ஒரு சட்டத்தை, பொதுபுத்தியை, வரைமுறையை வைத்திருக்கிறார்கள். இக்குறும்படம் இவையெல்லாவற்றையும் சில ஷாட்களில் மிக அழகாய் சொல்லி க்ளைமேக்ஸில் பொட்டில் அடித்திருக்கிறார் இயக்குனர் ஜெயசந்திர ஹஸ்மி.  https://www.youtube.com/watch?v=OqhpBqg5NO4&feature=youtu.be

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

நடந்த கதை – குறும்படம்

சற்றே பழைய குறும்படம். அழகிய பெரியவனின் “குறடு” சிறுகதையை குறும்படமாக்கியிருக்கிறார்கள். நகரங்களில் எல்லோரும் செருப்பு போட்டு நடப்பது சாதாரணம்விஷயம். ஆனால் கிராமங்களில் இன்றைக்கும் ஜாதி வேற்றுமை, தீண்டாமை போன்றவைகள் இருக்கத்தான் செய்கிறது. அப்படி அதிக்க சாதியினரால் பாதிக்கப்பட்ட ஒர் இளைஞன் செருப்புப் போட்டு நடந்த கதைதான் இது. ஏன் நாம் மட்டும் செருப்பு போடக்கூடாது? என்ற கேள்விக்கு பதில் கிடைக்காமல் அலையும் சிறுவன், கொஞ்சம் புரிந்து ஏன் நாங்க செருப்பு போடக்கூடாது என்று கேள்விகேட்டு அடிவாங்கியவன், ஊருல இருக்குற எல்லாம் நாயும் மேலத்தெருவுல ஒண்ணுக்கடிக்குது. அந்த நாயைவிடவா குறைஞ்சிட்டோம் என்று பெருமும் இளைஞனுக்கு செருப்புப் போட்டு நடக்க ஒர் வாய்ப்பு கிடைக்கிறது. ஆனால் அதையும் ஊர் மேலத்தெரு எதிர்க்கிறது. அதை எப்படி எதிர்கொள்கிறான் அந்த இளைஞன் என்பதை ப்ளாஷ்பேக்காய் புதிய செருப்பைபோட்டு ஆனந்தமாய் நடக்கும் தன் பேரனுக்கு செல்ல ஆசைப்படுகிறவரின் பார்வையில் போகிறது. அழுத்தமான கதை. ஜாதிக் கொடுமையை, தீண்டாமையை அழுத்தமாய் பேசியிருக்கிறது. மைனஸாய் பார்த்தால் கொஞ்சம் நீளம். பட்.. சொல்ல வந்ததை மிக அழுத்தமாய், நேர்மையாய் சொல்லியிருக்கிறார் இயக்குனர் பொன்.சுதா.

https://www.youtube.com/watch?v=H7Pja1ujH9Y

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

சத்யம்ங்கிறது தியேட்டர் இல்லை எமோஷன்

சத்யம் தியேட்டரை மூடப் போகிறார்கள் என்று அறிந்ததும் துக்கம் தொண்டையை அடைத்தது. எத்தனை நல்ல சினிமா பார்த்திருக்கிறோம் என்று மனம் லிஸ்ட் போட்டது. காம்ப்ளக்ஸ் தியேட்டர்கள் கோலோச்ச ஆரம்பித்த காலத்தில் தேவி, சத்யம், அபிராமி போன்றவர்கள் மட்டுமே இருந்த காலம். தெலுங்கு குஷி எல்லாம் நூறு நாட்களுக்கு மேல் சாந்தத்தில் ஓடிய காலம். 

தனியாய் சினிமா பார்க்க ஆர்மபித்த காலத்திலிருந்து சத்யம் மேல் எனக்கு ஒரு ஈடுபாடு இருந்து கொண்டேயிருந்தது. அதற்கு முக்கிய காரணம் சாந்தமில் போடப்படும் க்ளாஸிக் ஆங்கில படங்கள். மிகவும் சிறுவனாய் இருந்த காலத்தில், சாந்தம், பைலட் ஆகிய திரையரங்குகளில் ஆங்கிலப்படங்கள் அதுவும் ஆக்‌ஷன், எல்லாம் இல்லாத நல்ல ட்ராமா, கதை சொல்லும் படங்கள் எல்லாம் காலைக் காட்சி போடுவார்கள். அங்கே தான் சமீபத்தில் வெளியாகி பெரும் வெற்றி பெற்ற தெலுங்கு திரைப்படமான “பரத் அனே நேனு” வின் ஒரிஜினலான “த அமெரிக்கன் ப்ரெசிடெண்டை” பார்த்தேன். 

இண்டர்வெல்லில் தம்மடித்துக் கொண்டு அதீத ஆங்கிலத்தில் ஏதாவது ஒரு படப்பெயரைச் சொல்லி, டைரக்டர், ஆக்டரி பேரைச் சொல்லி சிலாகித்துக் கொண்டிருக்கும் மாமாக்களை ஆச்சர்யத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருப்பேன். அவர்களையே வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் சிறுவனான என்னை ஆரம்ப நாட்களில் அவர்கள் மதிக்கவேயில்லை. தொடர்ந்து நான்கைந்து படங்களில் இரண்டு தியேட்டர்களில் பார்க்க ஆர்மபித்ததும்,கூப்பிட்டு படங்கள் பற்றியும், அந்தப்படஙக்ள் எங்கே எப்போது இந்த திரையரங்குகளில் வெளியாகிறது போன்ற தகவல்களை சொல்வார்கள். அப்படி என்னுள் சினிமாவை வளர்த்த தியேட்டர்

கல்லூரி முடித்த பின் முன்னாள் ப்ளேமுடய இந்நாள் காதலனுடன் Fx Murder by Illusion படத்தை கார்னர் சீட்டில் அவளுடன்  பார்த்த அரங்கு. என எனக்கு சத்யமுடனான நெருக்கம் அதிகம். அதை மூடப் போகிறார்கள் என்றதும் துக்கம் தொண்டையை அடைக்காமல் என்ன செய்யும். கடைசி படம் ஃப்ரீ வில்லி 2 நைட் ஷோ பார்த்துட்டு எல்லாரும் தியேட்டர்லேர்ந்து கிளம்பிப் போனப்புறம், தியேட்டர் வாசல்ல இருக்கிற படியில உட்கார்ந்துட்டு கிளம்பினேன்.  

மூட நினைச்சு அங்க வேற இப்ப இருக்குற கார் பார்க்கிங் இடத்துல ஒரு பில்டிங் கட்ட கடக்கால் எல்லாம் பொட்டுட்டாங்க. முடின தியேட்டர் வாசல்ல ஒரு வாட்டி நின்னுட்டுத்தான் மவுண்ட்ரோடை க்ராஸ் பண்ணுவேன். அப்ப ஒரு கெட்டது சத்யம் தியேட்டர் குடும்பத்துக்கு நடந்தது. குடும்பப் பெரியவரை ஆந்திராவுல நக்ஸலைட் சுட்டுக் கொன்னாங்க. அமெரிக்காவுல இருக்குற அவரு பையன் வந்தாரு. எல்லா ப்ராஜெக்டும் அப்படி அப்படியே இருக்க, சத்யமை மீண்டும் திறக்குற வேலைய ஆரம்பிச்சாரு.  என் நியாபகம் சரியாய் இருந்தா இந்தியன் திரைப்படம் தான் சத்யமை புதுப்பிச்சு ஆரம்பிச்சு வச்ச படம். இப்போ மாதிரியான புதுப்புது டிசைன். கலர், நல்ல சீட், சவுண்ட், டி.டி.எஸ். என பல புது விஷயங்கள். தியேட்டர்னா இப்படிக் கூட இருக்கலாமான்னு வாயை பொளக்க வச்சாங்க.. கமலுக்காக ரெண்டு வாட்டின்னா தியேட்டருக்காக இன்னும் ரெண்டு வாட்டி பார்த்த படம் இந்தியன்.

கொஞ்சம் கொஞ்சமா அவர்கள் சீட்டுக்களை மாற்றி அமைத்த விதம். புதிய தியேட்டர்களை வடிவமைத்தது. டிஜிட்டல் ப்ரொஜக்‌ஷனில் இன்னவோஷன் என பல புதியவைகளை தமிழ் நாட்டு திரையரங்குகளுக்கு அறிமுகப்படுத்தியது சத்யம்தான். தமிழ் நாட்டில் தியேட்டர்களில் புரட்சியை ஏற்படுத்தி, தியேட்டருக்கு என்றே தனி ரசிகர்களை அமைத்துக் கொண்டது சத்யம்தான். 

ஆன்லைன் புக்கிங். மழைக்காலங்களில் ஓப்பன் பார்க்கிங்கிலிருந்து காரில் வரும் ரசிகர்களை பெரிய குடைக் கொண்டு தியேட்டர் வரை அழைத்து வரும் பாங்கு. டிஜிட்டல் ப்ரொஜக்‌ஷன் ஆரம்பக் காலத்தில் பல சமயங்களி ஹேங்க் ஆகி படம் மீண்டும் மீண்டும் தொடங்கிய இடத்திலிருந்தே ஓட ஆரம்பிக்கும் அப்போதெல்லாம் முக்கால் வாசி படம் ஓடியிருந்தாலும் கூட, படத்தின் டிக்கெட் பணம், மற்றும் பார்க்கிங் பணம் எல்லாவற்றையும் ரிபண்ட் செய்துவிடும் கஸ்டமர் சர்வீஸ். கொடுக்கும் காசுக்கு மேலாய் ரசிகர்களை அவர்களின் பின்னூட்டங்களை மதிக்கும் நிர்வாகம் என சொல்லிக் கொண்டே போகலாம். 

விஜய் படம் ஆடியோ லாஞ்ச் ஆனாலும் சரியாய் படத்தை ஆரம்பிக்க துறத்துனவங்க. என் படத்தோட ஆடியோலாஞ்சை சத்யத்துல வைக்க முடியாட்டாலும், அட்லீஸ்ட் சாந்தத்திலயாவது வையுங்கனு ஆசைப்பட்டேன். அத்தனை பிரஸ்டீஜியஸ் அரங்கு. 

இரண்டு சம்பவங்கள் என்னால் மறக்க முடியாது. ஒரு முறை தெலுங்கு படத்திற்கு டிக்கெட் வாங்கிவிட்டு பார்க்கிங்கில் வண்டியை வைத்துவிட்டு, அந்த டிக்கெட்டை வைக்கும் போது படத்தின் டிக்கெட்டை தொலைத்துவிட்டேன். என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை வேறு டிக்கெட் வாங்கலாம் என்று யோசித்து வாங்கும் முன் டிக்கெட்டை தொலைத்துவிட்டேன் என்று சொன்னேன். டிக்கெட் சீட் நம்பர் நியாபகம் இருக்கிறதா? என்றார். நம்பர் நியாபகம் இருந்ததால் சொன்னேன். உறுதிப்படுத்திக் கொண்டு நீங்க டிக்கெட் வாங்க வேணாம் சார். நீஙக் போய் படம் பாருங்க. ஆனால் வெளியே இருந்து யாராச்சும் டிக்கெட் எடுத்துட்டு வந்தா நான் உள்ளே விட மாட்டேன்னு சொல்ல முடியாது. ஒரு வேளை படம் ஹவுஸ் புல் ஆயிருச்சுன்னா உங்களை நான் வெளியே அனுப்ப வேண்டியிருக்கும். அப்படி ஏதும் ஆகலைன்னா.. நீங்க படம் பார்க்க நாங்க அனுமதிக்கிறோம் என்று சொல்லி என்னுடன் ஒரு ஆளை அனுப்பி, கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரம் வரை  என்னை டிஸ்டர்ப் செய்யாமல் அதே சீட்டில் உட்கார வைத்தார்கள். பின்பு சிறிது நேரத்தில் யாரோ ஒருவர் ரோட்டில் கிடந்த டிக்கெட்டை எடுத்துக் கொண்டு வர, அவரை அந்த சீட்டில் உட்கார வைத்துவிட்டு, எனக்கு பால்கனியில் ஒரு சீட்டை தெரிந்தெடுத்து உட்கார வைத்து, ஒரு மணி நேரம் வரை உடனிருந்து யாரும் அந்த சீட்டிற்கு வரவில்லை என்று உறுதி செய்து கொண்டு  கிளம்பினார். 

அதே போல கும்கி படத்திற்கு டிக்கெட்டை சத்யம் கவுண்டரில் வாங்கினோம். டிக்கெட்ட் ப்ரிண்டிங்கில் ஏதோ குழப்பம். ஒரே வரிசையில் ரெண்டு செட் டிக்கெட் பிரிண்டாகி அதில் எனக்கும் என் நண்பருக்குமான டிக்கெட் மாட்டிக் கொண்டது. எஸ்கேப் அரங்கில். சொன்னோம். ஒரு எக்ஸிக்யூட்டிவ் வந்தார். முதலில் வந்த டிக்கெட் பார்ட்டிகளுக்கு அவர்களது இடத்தை ஒதுக்கு கொடுத்து விட்டு, பத்து ரூபாய் டிக்கெட் வரிசையில் எங்களை உட்கார வைத்துவிட்டு,  ஒரு அரை மணி நேரம் படம் பாருங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு, வெளியே போனார். படம் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. ஆளைக் காணவில்லை. நம்முள் இருக்கும் கேட்டால் கிடைக்கும் ஆள் முழித்துக் கொள்ள, இவங்களை விடக்கூடாது என்று கருவிக் கொண்டிருந்த போது இடைவேளை. எழுந்தா என் முன்னாடி அதே எக்ஸிக்யூட்டிவ். கோபமா கத்தலாம்னு நினைச்சப்பா, ஒரு டப் பாப்கார்னுடன் ஒரு டால் கோக்கை கொடுத்துட்டு, தங்களுடய சைட் தவறு அதனால மன்னிக்கணும்னு எல்லாம் அதீத மன்னிப்பு கேட்டாஙக்.. சத்யம் நம்ம செல்லப்பிள்ளைங்கிறதுனால மனமிறங்கி மன்னிச்சூஊஊ. இதெல்லாம் ட்விஸ்ட் இல்லை. படம் எல்லாம் முடிஞ்சி தியேட்டரை விட்டு வெளியே வரும் போது அந்த எக்ஸ்க்யூட்டிவ் மீண்டும் எங்களை அழைத்தார். தனியே கூட்டிப் போய் ஒரு கவரைக் கொடுத்தார். அதில் இரண்டு டிக்கெட்டுக்கான 240 ரூபாய் இருந்தது.  படமும் பார்த்துவிட்டு, இண்டர்வெல் ஸ்நாக்சும் கொறித்துவிட்டு, பணம் வாங்குவது உறுத்தலாய் இருக்க, எதுக்குங்க? என்று இழுத்தேன். எங்க தவறினால் உங்களுடய படம் பார்க்கும் அனுபவம் தடையாகிருச்சு. ஸோ. எங்களான காம்பன்ஷேஷன் என்றார். 

தொட்டால் தொடரும்  படத்துக்கு தியேட்டர் கேட்க போன போது, முனிகன்னையவிடம், அட்லீஸ்ட் ஸ்டியோ 5லயாவது ஒரு ஷோ கொடுங்க. ஏன்னா அது என் தியேட்டர் என்றேன். அதிர்சியாய் நிமிர்ந்தார். பின்ன என்னங்க நான் அத்தனை படம் உங்க தியேட்டர்ல பார்திருக்கேன் நான் கொடுத்த காசுல கட்டின தியேட்டர் தானே அது? என்றதும் சிரிகக்வே சிரிக்காதவர் சிரித்தார். ஸ்டூடியோ 5 திரையரங்கை கொடுக்காமல் எஸ்கேப்பில் கொடுத்தார். இப்படி பல விஷயங்கள்.  இப்ப சொல்லுங்க  சத்யங்கிறது ஏன் வெறும் தியேட்டர் இல்லை எமோஷனு.

கேபிள் சங்கர்